เด็กชายในชุดนอนลายทาง คือตัวแทนความไร้เดียงสาของชาวยิว นี่ฉันทำอะไรผิดถึงถูกแบ่งแยกกีดกั้นด้วยรั้วลวดหนาม โดนกดขี่ข่มแห่งใช้แรงงาน เข่นฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ก็แม้แต่เด็กชายในชุดปกติยังเกิดความใคร่สงสัย เมื่อเขาทดลองสวมใส่ ทุกคนเลยรับรู้ซึ้งถึงบทเรียนนี้ ในตอนจบที่จะทำให้คุณรวดร้าวทุกข์ทรมาน หมดสิ้นเรี่ยวแรง ศรัทธาและความหวัง, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย” บทเรียนที่ว่านี้คือข้อคิดสัจธรรมง่ายๆ “กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง” ทุกสิ่งอย่างที่นาซีกระทำต่อชาวยิว เมื่อไหร่หวนย้อนกลับมาเกิดขึ้นกับพวกเขาเอง ก็จักรับรู้ซึ้งถึงความโง่เขลาเบาปัญญา ถ้าฉันไม่คิดทำเรื่องพรรค์นี้ตั้งแต่ต้น โศกนาฎกรรมตอนจบย่อมไม่เกิด